Ιστορία Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ (ΤΕΙ)
Έτος 1983
Με το νόμο Ν. 1404/83 (ΦΕΚ 173/τ.Α./24-11-1983) ιδρύονται τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ), τα οποία ανήκουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τα ΤΕΙ είναι ΝΠΔΔ και αυτοδιοικούνται στα πλαίσια του ιδρυτικού τους νόμου. Αποστολή των ιδρυμάτων αυτών είναι να παρέχουν θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση, επαρκή για την εφαρμογή επιστημονικών, τεχνολογικών, καλλιτεχνικών ή άλλων γνώσεων στο επάγγελμα. Να συμβάλλουν στη δημιουργία υπεύθυνων πολιτών, ικανών να συνεισφέρουν ως στελέχη εφαρμογής στα πλαίσια του δημοκρατικού προγραμματισμού, στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας. Συντονίζουν τις επιδιώξεις τους με εκείνες των ΑΕΙ, στην κοινή προσπάθεια για μια αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Παίρνουν μέρος σε ερευνητικά προγράμματα πάνω σε θέματα εφαρμογής της τεχνολογίας.
Τα ΤΕΙ, τα οποία ιδρύονται με το νόμο αυτό (Ν. 1404/83) είναι τα ακόλουθα
- ΤΕΙ Αθήνας με πέντε σχολές
- ΤΕΙ Θεσσαλονίκης με πέντε σχολές
- ΤΕΙ Πειραιά με δύο σχολές
- ΤΕΙ Πάτρας με τέσσερις σχολές
- ΤΕΙ Λάρισας με τέσσερις σχολές, Παράρτημα Λαμίας, Καρδίτσας
- ΤΕΙ Ηρακλείου με τέσσερις σχολές, Παράρτημα Χανίων
- ΤΕΙ Καβάλας με δύο σχολές
- ΤΕΙ Κοζάνης με τρείς σχολές, Παράρτημα Φλώρινας
- ΤΕΙ Χαλκίδας με δύο σχολές
- ΤΕΙ Σερρών με δύο σχολές
- ΤΕΙ Μεσολογγίου με δύο σχολές, Παράρτημα Καπερνησίου
Πόροι των ΤΕΙ είναι η κρατική επιχορήγηση, δωρεές, κληρονομιές, κληροδοσίες και έσοδα από διαχείριση περιουσιακών στοιχείων. Η ταμειακή διαχείριση των πόρων γίνεται από το τμήμα οικονομικών υποθέσεων. Ιδρύεται συμβούλιο τεχνολογικής εκπαίδευσης (ΣΤΕ), που εισηγείται στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για θέματα τριτοβάθμιας τεχνολογικής εκπαίδευσης και ιδίως για
- Την ίδρυση, κατάργηση, συγχώνευση ή κατάτμηση ΤΕΙ, παραρτημάτων, σχολών ή τμημάτων με βάση τις προβλεπόμενες ανάγκες της οικονομίας
- Τον καθορισμό ή αναθεώρηση του περιεχομένου σπουδών κάθε ειδικότητας, σε συνδυασμό με την περιγραφή του αντίστοιχου επαγγέλματος
- Τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων ΤΕΙ
- Την αντιμετώπιση των εξελίξεων από πλευράς προσωπικού, στη διάρθρωση της παραγωγής, σύμφωνα με το αναπτυξιακό πρόγραμμα σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο
- Την λειτουργία προγραμμάτων εξειδίκευσης, επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης
Ιδρύεται υπηρεσία, που υπάγεται στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και έχει τίτλο «Ινστιτούτο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης» (ΙΤΕ). Έργο του ΙΤΕ είναι να εισηγείται στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για εκπαιδευτικά και επιστημονικά θέματα της τριτοβάθμιας τεχνολογικής εκπαίδευσης και ιδίως για
- Θέματα σπουδών, που έχουν σχέση με τις μεταγραφές και κατατάξεις σπουδαστών
- Περιγράμματα προγραμμάτων σπουδών σε σχέσει με ειδικότητες και κατευθύνσεις των ΤΕΙ
Το κύριο διδακτικό έργο ασκείται από το εκπαιδευτικό προσωπικό (ΕΠ), το οποίο ανήκει σε μία από τις βαθμίδες, καθηγητών, επίκουρων καθηγητών ή καθηγητών εφαρμογών. Σύμφωνα με τον μεταγενέστερο τροποποιητικό και συμπληρωματικό νόμο Ν. 2530/97 (ΦΕΚ 218/τ.Α/23-10-1997) τα μέλη ΕΠ των ΤΕΙ είναι δημόσιοι λειτουργοί και απολαμβάνουν λειτουργικής ανεξαρτησίας κατά την άσκηση των διδακτικών και ερευνητικών καθηκόντων τους. Τα μέλη ΕΠ έχουν υποχρέωση να παρέχουν διδακτικό, ερευνητικό-επιστημονικό και διοικητικό έργο, όπως ακριβώς τα μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ.
Με το Προεδρικό Διάταγμα ΠΔ 372/1984 (ΦΕΚ 129/τ.Α/07-09-1984), μεταγενέστερο του ιδρυτικού νόμου (Ν. 1404/83), ορίζεται η συγκρότηση, έδρα και λειτουργία του πειθαρχικού δίκαιου των μελών των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Το πειθαρχικό συμβούλιο λειτουργεί και ως υπηρεσιακό συμβούλιο. Έχει έδρα την Αθήνα και στεγάζεται στις κτιριακές εγκαταστάσεις του ΤΕΙ Αθήνας από το οποίο εξυπηρετείται γραμματειακά και λειτουργικά. Ο πρόεδρος του συμβουλίου και ο αναπληρωτής του είναι εφέτες της διοικητικής δικαιοσύνης και ορίζονται από τον πρόεδρο εφετών Αθήνας. Τα υπόλοιπα πέντε μέλη του συμβουλίου με τους αναπληρωτές τους ανήκουν στο ΕΠ των ΤΕΙ. Το πειθαρχικό συμβούλιο λειτουργεί ως ίδια αρχή, χρησιμοποιεί ίδια σφραγίδα και αλληλογρφεί απευθείας με άλλες αρχές και υπηρεσίες για εξυπηρέτηση του έργου του.
Με τον συμπληρωματικό νόμο Ν.2327/95 (ΦΕΚ 156/τ.Α/31-07-1995) ιδρύεται το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (ΕΣΥΠ), το οποίο εδρεύει στην Αθήνα, αποτελεί ανεξάρτητη διοικητική αρχή, εισηγείται στην Κυβέρνηση επί θεμάτων εκπαιδευτικής πολιτικής όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, επί θεμάτων εκπαίδευσης αποδήμων και παλιννοστούντων, επί θεμάτων ειδικών κοινωνικών ομάδων, ειδικής αγωγής, συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, επιμόρφωσης και λαϊκής επιμόρφωσης, καθώς και επί παντός θέματος σχετικού με την παιδεία. Η απασχόληση μελών του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ και ΤΕΙ για τη συγκρότηση μελών των τμημάτων, τομέων, μονάδων, επιτροπών και ομάδων εργασίας του ΕΣΥΠ αποζημιώνεται και δεν θεωρείται δεύτερη απασχόληση.
Με την έναρξη λειτουργίας του ΕΣΥΠ καταργούνται το Εθνικό Συμβούλιο Ανώτατης Παιδείας (ΕΣΑΠ), το Συμβούλιο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΣΤΕ), το Διαπανεπιστημιακό Κέντρο Αναγνωρίσεως Τίτλων Σπουδών της Αλλοδαπής (ΔΙΚΑΤΣΑ), το Ινστιτούτο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΙΤΕ). Μέχρις ότου ολοκληρωθεί η συγκρότηση των οργάνων του ΕΣΥΠ και τεθούν οι νέες αυτές αρμοδιότητες σε λειτουργία, οι αρμοδιότητες των καταργουμένων οργάνων εξακολουθούν να ασκούνται από αυτά.
Με τον ίδιο νόμο (Ν. 2327/95) ορίζεται, ότι με απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου ΑΕΙ ή συμβουλίου ΤΕΙ είναι δυνατόν να παραχωρείται σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, παντός είδους υλικό των ΑΕΙ ή ΤΕΙ που πλεονάζει.
Με το νέο συμπληρωματικό νόμο Ν. 2454/97 (ΦΕΚ 7/τ.Α/30-01-1997) ρυθμίζονται θέματα, τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μέσα στις διάφορες ρυθμίσεις, που επέβαλε η πείρα του παρελθόντος, προβλέπεται στο νόμο αυτό ότι, οι πτυχιούχοι ΤΕΙ ή ισότιμων προς αυτά σχολών, οι οποίοι κατατάσσονται σε τμήματα ΑΕΙ, απαλλάσσονται από την εξέταση μαθημάτων ή ασκήσεων του προγράμματος σπουδών του τμήματος υποδοχής, τα οποία διδάχθηκαν πλήρως ή επαρκώς στο Τμήμα ή τη Σχολή προέλευσης, με απόφαση του ΔΣ του τμήματος υποδοχής. Σε κάθε περίπτωση, οι κατατασσόμενοι απαλλάσσονται από την εξέταση των μαθημάτων, στα οποία εξετάστηκαν κατά την κατάταξή τους.
Με το νεότερο συμπληρωματικό νόμο Ν. 2621/98 (ΦΕΚ 136/τ.Α/23-06-1998) ρυθμίζονται θέματα οργάνωσης και λειτουργίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Έτος 2007
Σε συνέχεια των νομοθετικών ρυθμίσεων έρχεται το 2007, ο Νόμος 3549 για την “Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου για τη δομή και λειτουργία των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.” όπου στο άρθρο 2, για την “Διάρθρωση των Α.Ε.Ι.” αναφέρεται ότι
“1. α) Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.), κατά την έννοια του άρθρου 16 παράγραφος 5 του Συντάγματος, είναι τα ιδρύματα της ανώτατης εκπαίδευσης, η οποία αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς: αα) τον πανεπιστημιακό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια, τα Πολυτεχνεία και την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και ββ) τον τεχνολογικό τομέα, ο οποίος
περιλαμβάνει τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.) και την Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.” ξεκαθαρίζοντας το τοπίο.
Ο Νόμος αυτός έρχεται ως ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 16 του Συντάγματος για την Παιδεία και οριστικοποιεί το θέμα της “Ανωτατοποίησης” των Τ.Ε.Ι.
Έτος 2012
Με νέο νόμο κάτω από τις συνθήκες χρεωκοπίας που έχουν δημιουργηθεί στο Ελληνικό Κράτος, διαμορφώνονται νέες συνθήκες και στη λειτουργία των ΑΕΙ και πραγματοποιούνται Μετονομασίες Σχολών και Τμημάτων, Συγχώνευση Τμημάτων και Κατάργηση Παραρτημάτων και Τμημάτων. Τον Νόμο μπορείτε να τον κατεβάσετε από [download id=”48″]
Έτος 2013
Σε συνέχεια του Ν.4076 εκδίδονται νέα Προεδρικά Διατάγματα για κάθε ΤΕΙ με συνέπεια από τα επόμενα έτη να ισχύουν οι παρακάτω αλλαγές.
α) Φυτικής Παραγωγής
β) Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας
γ) Ασφάλειας και Ποιότητας Τροφίμων
i) Η Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας του Τ.Ε.Ι. Καλαμάτας μετονομάζεται σε Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής του Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου και συγκροτείται από τα εξής Τμήματα:
1) Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων
2) Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων, με κατευθύνσεις προχωρημένου εξαμήνου:
α) Φυτικής Παραγωγής
β) Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας.
…κοιτάζοντας το παρελθόν
Οι Σχολές Τεχνολογίας Τροφίμων
1. ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
Η Τεχνολογία γενικά, ασχολείται με την εφαρμογή των πορισμάτων της Επιστήμης στην Κοινωνία, στη Βιομηχανία και στο Εμπόριο. Ο όρος Τεχνολογία είναι πολυδιάστατος. Η Τεχνολογία υπό ειδική άποψη, είναι μία επιστημονική μεθοδολογία, η οποία περιλαμβάνει τις μεθόδους επίλυσης των προβλημάτων, που απασχολούν τον άνθρωπο. Είναι επιστημονική έκθεση μεθόδων, εργασίας και μέσων για την μετατροπή των πρώτων υλών σε βιομηχανικά προϊόντα. Η Τεχνολογία συντελεί, ώστε η εργασία να γίνεται ολιγότερο κοπιώδης και περισσότερο παραγωγική. Η Τεχνολογία αποτελεί τη βάση εξέλιξης της Κοινωνίας. Υπό γενική δε άποψη, η Τεχνολογία συγκροτεί το σύνολο των επιτευγμάτων του ανθρώπου στον Τεχνικό Τομέα.
Η Τεχνολογική Εκπαίδευση γενικά, είναι το τμήμα της Εκπαίδευσης, που ασχολείται με την Τεχνολογία. Ο όρος Τεχνολογική Εκπαίδευση έχει σε διεθνή κλίμακα ευρύτατες διαστάσεις. Όταν όμως ομιλούμε για Τεχνολογική Εκπαίδευση στην Ελλάδα, εννοούμε ένα μικρό υποσύνολο του βάθους της γενικής και σύνθετης αυτής έννοιας, εννοούμε συγκεκριμένα την παιδεία στα εκπαιδευτικά ιδρύματα ΚΑΤΕ, ΚΑΤΕΕ και ΤΕΙ, όπως αυτά θα αναλυθούν πιο κάτω. Πριν όμως ασχοληθούμε με τα ιδρύματα αυτά, κρίνουμε σκόπιμο, χάριν της ιστορικής ενότητας, να πάμε χρονικά λίγο πιο πίσω, να επιχειρήσουμε μια σύντομη χρονική αναδρομή, για να υπάρχει κάποια συνέχεια στον Ελληνικό χώρο.
Η Βιομηχανική Επανάσταση της Αγγλίας ώθησε τις Ευρωπαϊκές χώρες, να αναπτύξουν την Τεχνολογική Εκπαίδευση, για να μπορέσουν να την συναγωνισθούν. Πρώτη η Γαλλία, αμέσως μετά τη Γαλλική Επανάσταση, ίδρυσε Πολυτεχνική Σχολή με Τεχνολογικό Χαρακτήρα. Ακολούθησαν μετά άλλες χώρες. Η αποκορύφωση έφθασε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (ΗΠΑ) με την ίδρυση των μεγάλων Τεχνολογικών Ινστιτούτων της Μασσαχουσέτης (ΜΙΤ) και της Καλιφόρνιας. Επίσης μεγάλο ενδιαφέρον έδειξε, η τότε Σοβ. Ένωση, στην Τεχνολογική Εκπαίδευση, για να καλύψει την βιομηχανική της καθυστέρηση.
Η Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση στη Νεότερη Ελλάδα πρωτοεμφανίζεται το 1836 με το Σχολείο Τεχνών, Μέσης Στάθμης, το οποίο υπήρξε πρόδρομος του Πολυτεχνείου Αθηνών. Η Σχολή αυτή το 1888 μετεξελίχθηκε και έγινε Ανωτέρα Τεχνική Σχολή και το 1914 έγινε Τεχνικό Πανεπιστήμιο. Με το νόμο Ν. 388/1914 ιδρύθηκε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), ισότιμο με το Πανεπιστήμιο. Το ΕΜΠ είχε διανύσει μέχρι τότε στην Τεχνική Εκπαίδευση μια διαδρομή εβδομήντα οκτώ (78) ετών. Πρώτο Πανεπιστήμιο στη Χώρα μας ήταν το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, που ιδρύθηκε με Β.Δ. της 14ης Αυγούστου 1837. Ο Ιωάννης Καποδίστριας (1776-1831), όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της Χώρας το 1827, προτεραιότητα έδωσε στις ανάγκες επιβίωσης και στην παιδεία. Αμέσως ίδρυσε σχολεία στοιχειώδους εκπαίδευσης και σχολεία κάλυψης πρακτικών αναγκών. Η ίδρυση πανεπιστημίου προγραμματίσθηκε για αργότερα. Εξαιτίας αυτού, επικρίθηκε σκληρά . Οι ιδέες όμως και το έργο του συνεχίστηκαν.
Με το νόμο Ν.980/1917 ιδρύθηκαν Σχολεία Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης, προσαρτημένα στο ΕΜΠ. Οι Τεχνικές αυτές Σχολές υπήρξαν πρόδρομοι των Σχολών Υπομηχανικών (ΣΥΠ), προσαρτημένων στο ΕΜΠ, οι οποίες αργότερα μετονομάστηκαν σε Ανώτερες Σχολές Υπομηχανικών (ΑΣΥΠ). Οι ΑΣΥΠ με το νόμο Ν. 576/77 καταργήθηκαν και το δυναμικό τους συγχωνεύθηκε στα ΚΑΤΕΕ. Οι απόφοιτοι των ΑΣΥΠ, ισοτιμήθηκαν με τους αποφοίτους των ΚΑΤΕΕ και ΚΑΤΕ. Οι ισοτιμίες αυτές μεταβιβάζονται και διατηρούνται μέχρι σήμερα. Οι απόφοιτοι Υπομηχανικοί των ΑΣΥΠ είναι ισότιμοι με τους απόφοιτους μηχανικούς των ΤΕΙ (Ν.1404/83, άρθρο 37).
Από το 1950, μετά τη λήξη του εμφυλίου σπαραγμού η χώρα μας εισέρχεται σε μια περίοδο ανοικοδόμησης. Η έλλειψη τεχνικών κάθε βαθμίδας είναι έντονη. Δεν υπάρχει επαρκής αριθμός τεχνιτών, εργοδηγών και ανωτέρων στελεχών. Με το νόμο Ν. 3973/59 περιήλθαν στην εποπτεία του ΥΠΕΠΘ οι επαγγελματικές σχολές. Έγινε μια προσπάθεια συντονισμού του τεχνικού δυναμικού και παραγωγής στελεχών. Τότε ιδρύθηκε η Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΕΤΕ). Αργότερα παράρτημα της ΣΕΛΕΤΕ ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά είχε πολύ μικρή διάρκεια ζωής.
Μέσα στη δεκαετία του 1960 η πίεση εκσυγχρονισμού αυξάνεται. Η σύνδεση με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) ασκούσε μεγάλες πιέσεις. Η ΕΟΚ ιδρύθηκε το 1957 με τις συνθήκες της Ρώμης. Η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας την 1η Ιανουαρίου 1989. Είχε συνάψει συμφωνία σύνδεσης από το 1961. Αίτηση ένταξης υπέβαλε το 1975. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), δημιουργήθηκε με τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Η συνθήκη αυτή υπογράφηκε στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας το Φεβρουάριο του 1992. Η συνθήκη Μάαστριχτ τέθηκε σε ισχύ την 1η Νοεμβρίου 1993. Η ΕΕ αποτελεί μετεξέλιξη της ΕΟΚ. Η συνθήκη Μάαστριχτ θεσπίζει ρυθμίσεις κοινής εξωτερικής πολιτικής, συνεργασία σε διάφορους τομείς καθώς και Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) με ενιαίο νόμισμα.
Το 1964 επιχειρείται νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην πατρίδα μας. Με το νόμο Ν. 4379/64 ιδρύθηκαν οι Μέσες Τεχνικές και Επαγγελματικές Σχολές και καθιερώθηκε το Ακαδημαϊκό Απολυτήριο για την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Αποφασίσθηκε επίσης η ίδρυση νέων Πανεπιστημίων. Η Τεχνολογική Εκπαίδευση στην Ελλάδα, δεν ακολούθησε την εξελικτική πορεία της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της πατρίδας μας και δεν είχε καμία ουσιαστικά σχέση εξάρτησης με το ΕΜΠ και τις ΑΣΥΠ.
Η Τεχνολογική Εκπαίδευση της Χώρας μας, έλκει το γένος από το CALPOLY (CALIFORNIA STATE POLYTECHNIC UNIVERSITY). Η ανατολή της νέας μορφής εκπαίδευσης, η Τεχνολογική Εκπαίδευση στην Ελλάδα, ξεκίνησε με υψηλές προδιαγραφές και αισιόδοξα οράματα. Πρέπει να ομολογηθεί, ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1970 υπήρξε μια αξιοσημείωτη αλλαγή στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα με τη δημιουργία των Κέντρων Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΚΑΤΕ). Τα πρότυπα κατασκευής του νέου συστήματος, για τη δημιουργία τεχνολογικής εκπαίδευσης στην πατρίδα μας, ήσαν καταξιωμένα υπερπόντια ιδρύματα με ακτινοβόλο λάμψη, λαμπρή δόξα και μεγάλη εμπειρία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ενόψει της από μακρού χρόνου μελετώμενης κατάργησης των πολύπαθων Σχολών Υπομηχανικών, ανατέθηκε στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο CALPOLY της Καλιφόρνιας (ΗΠΑ) η εκπόνηση μελέτης σύνταξης αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών για την ίδρυση νέων Σχολών στην Ελλάδα, υψηλής Τεχνολογικής Στάθμης. Η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε από το CALPOLY και τα προγράμματα σπουδών εφαρμόσθηκαν ύστερα από μερικά χρόνια στα νέα Τεχνολογικά Ιδρύματα, που έλαβαν την ονομασία Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαίδευσης, με τη βραχυγραφία ΚΑΤΕ. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα ΚΑΤΕ ιδρύθηκαν το 1970, άρχισαν να παρέχουν εκπαίδευση το 1974 και το 1977 καταργήθηκαν με την εμφάνιση νέων ιδρυμάτων των ΚΑΤΕΕ.
Η δαπάνη για τη σύνταξη της μελέτης των προγραμμάτων σπουδών και για την οργάνωση και λειτουργία των ΚΑΤΕ καλύφθηκε με χρήματα από δάνειο, που σύναψε το Ελληνικό Κράτος με τη Διεθνή Τράπεζα. Τα νέα αυτά ιδρύματα, τα ΚΑΤΕ, όπως εμφανίσθηκαν στην αρχή της λειτουργίας τους, δεν είχαν καμία σχέση με τις Σχολές Υπομηχανικών, γι’ αυτό ένα διάστημα, τριών περίπου ετών, παρείχαν εκπαίδευση ταυτόχρονα μεν, αλλά ανεξάρτητα, με διαφορετικά προγράμματα σε αλληλοκαλυπτόμενο ωστόσο τεχνικό γνωστικό πεδίο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 είχαν αρχίσει πιέσεις για επαναδραστηριοποίηση της σύνδεσης της χώρας μας με την ΕΟΚ.
Τα ΚΑΤΕ, όπως αναφέρθηκε, είχαν πολύ σύντομη διάρκεια ενεργού εκπαιδευτικής ζωής, μόνο τριών ετών, και οι απόφοιτοί τους εκκαλούντο Τεχνολόγοι διαφόρων ειδικοτήτων. Αναφορικά με τον Τεχνικό Κλάδο, οι απόφοιτοι των ΚΑΤΕ, εκκαλούντο Τεχνολόγοι Μηχανικοί. Οι απόφοιτοι των Σχολών Υπομηχανικών εκκαλούντο Yπομηχανικοί. Τα ΚΑΤΕ δεν είχαν μόνο ειδικότητες Μηχανικών. Κάλυπταν ευρύ επιστημονικό φάσμα σχολών. Τα ΚΑΤΕ και οι ΑΣΥΠ συνυπήρξαν αρμονικά για λίγο, αλλά έμελλε να γυρίσουν σελίδα και να περάσουν μαζί στην Ιστορία. Οι έντονες κινητοποιήσεις για τη σύνδεση της πατρίδας μας με την ΕΟΚ προκάλεσαν νέα μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση με την ψήφιση των νόμων Ν. 309/76 και Ν. 576/77.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το CALPOLY ανεγνώρισε αμέσως, χωρίς περαιτέρω διατυπώσεις, τα πτυχία των αποφοίτων των ΚΑΤΕ, ως ισότιμα Πανεπιστημιακά Πτυχία πρώτης ακαδημαϊκής βαθμίδας (Bachelor degree, B.Sc.). Μάλιστα οι πρώτοι πτυχιούχοι του ΚΑΤΕ Αθηνών, απόφοιτοι της Ανωτέρας Σχολής Τεχνολόγων Μηχανικών, που μετέβησαν εκεί για μεταπτυχιακές σπουδές, έγιναν ασμένως δεκτοί και συνέχισαν απρόσκοπτα για Master και PhD.
Άξιο ιδιαίτερης προσοχής είναι το γεγονός, ότι τα ΚΑΤΕ υπήρξαν ανεξάρτητα ιδρύματα. Δεν ήσαν προσαρτημένες Σχολές, όπως οι Σχολές Υπομηχανικών. Τα ΚΑΤΕ, όπως υποδηλώνει η ονομασία τους, ανήκαν στην Ανωτέρα Εκπαίδευση. Εκεί τα είχε εντάξει τότε η Ελληνική Πολιτεία. Από τα διάφορα στοιχεία, που μπορεί να ανιχνεύσει κανείς, φαίνεται ότι τα ΚΑΤΕ τάχθηκαν ιστορικά, για να διαδεχθούν τις Ανώτερες Σχολές Υπομηχανικών. Δεν θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες στην ιστορία των ΣΥΠ και των ΑΣΥΠ και δεν εντάσσουμε αυτές στο περιορισμένο πλαίσιο της ιστορίας της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, γιατί οι εν λόγω Σχολές δεν λειτούργησαν αυτοδύναμα, σαν Σχολές Ανεξάρτητες.
Οι Σχολές Υπομηχανικών ήταν προσαρτημένες Σχολές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του οποίου λειτουργούσαν. Εξ αυτού κυρίως του λόγου, κάθε Σχολή Υπομηχανικών, ονομάζετο Μικρό Πολυτεχνείο με συνοδευτικό το όνομα της πόλεως στην οποία είχε αυτό την έδρα του, Μικρό Πολυτεχνείο Αθηνών, Μικρό Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης κ.λπ. Χαρακτηριστικό είναι, ότι οι Ανώτερες Σχολές Υπομηχανικών είχαν τετραετή διάρκεια φοίτησης και οι απόφοιτοι τους ελάμβαναν τον τίτλο του Υπομηχανικού.
Ο τίτλος του Υπομηχανικού ποτέ δεν υπήρξε αποδεκτός από τους κατόχους του και δημιούργησε πολλά προβλήματα στους αποφοίτους των Σχολών Υπομηχανικών, αλλά και στους Σπουδαστές των Σχολών αυτών. Ο τίτλος αυτός συνδέθηκε με έντονες απεργιακές κινητοποιήσεις, δυναμικές διαδηλώσεις, μακρές πορείες και σκληρούς αγώνες. Η μεγαλύτερη πορεία, που έγινε ποτέ στην Ελλάδα ήταν η πολυήμερη πορεία των Υπομηχανικών, χωρίς τη χρησιμοποίηση ουδενός συγκοινωνιακού μέσου, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα, πεζή από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδρομής. Συμμετείχαν στην πορεία αυτή, οι Σπουδαστές των Σχολών Υπομηχανικών Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και απόφοιτοι των Σχολών αυτών των πόλεων, αλλά και απόφοιτοι και άλλων Σχολών Υπομηχανικών άλλων πόλεων, που είχαν καταργηθεί προηγουμένως. Υπήρξε τότε μεγάλη κινητοποίηση και συμπαράσταση του κοινού. Διάφορες εταιρείες συσκευασμένων προϊόντων διατροφής, βιοτεχνίες υποδημάτων και ενδυμάτων καθώς και απλοί πολίτες προσέφεραν αφιλοκερδώς στους απεργούς Υπομηχανικούς τρόφιμα και άλλα είδη, κυρίως ένδυσης και υπόδησης, για συμπαράσταση.
Οι Σχολές Υπομηχανικών, από όλα τα φαινόμενα και τη συμπεριφορά της Πολιτείας είχαν από ενωρίς δείξει, ότι πλησιάζουν προς το τέλος τους. Η αρχή του τέλους ήταν η συρρίκνωση αριθμητικά των Σχολών Υπομηχανικών σε δύο, Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Στην τελευταία τους φάση οι Σχολές Υπομηχανικών ονομάσθηκαν Ανώτερες (ΑΣΥΠ) και προς το τέλος τους, όπως έχει ήδη αναφερθεί, συνυπήρξαν για λίγο με τις νέες για την εποχή της δεκαετίας του εβδομήντα Αμερικανικού τύπου Σχολές, με τα ΚΑΤΕ. Τα ΚΑΤΕ ιδρύθηκαν με το ΝΔ 652/70 και ήταν στη μεν δομή τους Αμερικάνικου τύπου Κολλέγια, στη δε εμφάνισή τους Βρετανικού τύπου Κολλέγια. Τα ΚΑΤΕ σε σύγκριση με τις ΑΣΥΠ είχαν μικρότερη διάρκεια σπουδών, πλην όμως οι απόφοιτοι των τεχνικών κλάδων ελάμβαναν τον τίτλο του Μηχανικού, για τον οποίο σκληρά είχαν αγωνισθεί οι Υπομηχανικοί, χωρίς ποτέ να μπορέσουν να τον αποκτήσουν.
Τα ΚΑΤΕ λειτούργησαν παρέχοντας παιδεία μόνο τρία χρόνια, από την Άνοιξη του 1974 μέχρι την Άνοιξη του 1977, οπότε με το νόμο Ν.576/77 «περί οργανώσεως και διοικήσεως της Μέσης και Ανωτέρας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως», καταργήθηκαν και ιδρύθηκαν τα ΚΑΤΕΕ. Τα νέα ιδρύματα, σύμφωνα με το νόμο αυτό, απορρόφησαν τα ΚΑΤΕ και τις ΑΣΥΠ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, τις τελευταίες που είχαν απομείνει. Εκεί τελείωσε και η Ιστορία των Σχολών Υπομηχανικών. Τα ΚΑΤΕΕ λειτούργησαν έξι περίπου χρόνια από την Άνοιξη 1977 μέχρι το Φθινόπωρο 1983, δηλαδή μέχρι την ίδρυση των ΤΕΙ, οπότε καταργούνται και αυτά και περνούν στην Ιστορία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 παρατηρήθηκε αύξηση της φοιτητικής μετανάστευσης και γίνεται προσπάθεια νέας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Με το ΠΔ 279/82 καθιερώθηκε το μονοτονικό σύστημα . Με το νόμο Ν. 1268/82 αναβαθμίζεται η Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και με το νόμο Ν. 1404/83 αναβαθμίζεται η Τεχνολογική Εκπαίδευση, με την ίδρυση των ΤΕΙ. Τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ), θεωρούνται σαν μετεξελιγμένη μορφή των Κέντρων Ανωτέρας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Τα ΤΕΙ δεν ανήκουν στην Ανωτέρα Εκπαίδευση. Είναι ανεξάρτητα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και είναι ενταγμένα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μαζί με τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ). Στα πλαίσια της συνάντησης των συντονιστών για την εφαρμογή της Οδηγίας 89/48/ΕΟΚ στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας στις 20 Μαίου 1992, το ΥΠΕΠΘ εδήλωσε ότι τα ΤΕΙ μαζί με τα Πανεπιστήμια ανήκουν στο χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Στα νέα αυτά Ιδρύματα, τα ΤΕΙ, οι Σχολές Τεχνολόγων Μηχανικών μετονομάζονται σε Σχολές Τεχνολογικών Εφαρμογών, ενώ οι άλλες Σχολές διατηρούν τους ίδιους τίτλους ή λαμβάνουν παραπλήσιους ή ακόμη και εντελώς νέους. Με σκληρούς αγώνες και μεγάλες κινητοποιήσεις των σπουδαστών, οι απόφοιτοι των Σχολών Τεχνολογικών Εφαρμογών αποκτούν τελικά και πάλι τον τίτλο του Μηχανικού, ο οποίος διατηρείται μέχρι σήμερα.
Στη δεκαετία του 1990 έγιναν οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια κυρίως εκπαίδευση. Με το νόμο Ν. 2397/95 αναβαθμίζεται το πτυχίο ΤΕΙ και ανοίγει ο δρόμος για μεταπτυχιακές σπουδές των αποφοίτων στα Ελληνικά ΑΕΙ. Δημιουργούνται εν τω μεταξύ μεγάλες εσωτερικές αντιδράσεις. Εξαιτίας των αντιδράσεων αυτών διασύρεται η χώρα μας στην ΕΕ, διότι στα πανεπιστήμια των χωρών της ΕΕ προ πολλού υπάρχει αναγνώριση και γίνονται μεταπτυχιακές σπουδές των αποφοίτων ΤΕΙ. Το έτος 1997 γίνεται η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση και στις τρείς βαθμίδες εκπαίδευσης, η οποία ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων. Η δεκαετία του 1990 θα μας οδηγήσει στη νέα χιλιετία και δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.
Το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) το ακαδ. έτος 1998-99, με βάση το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης και Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΠΕΑΚ), χορηγεί υποτροφίες σε πτυχιούχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΕΙ, ΤΤΕ) για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Εδώ παρατηρούμε ότι για πρώτη φορά εμφανίζεται η βραχυγραφία ΤΤΕ (Τριτοβάθμια Τεχνολογική Εκπαίδευση), υποδηλώνοντας προφανώς την εκπαίδευση στα ΤΕΙ. Η χορήγηση υποτροφιών από το ΙΚΥ για μεταπτυχιακές σπουδές αποφοίτων ΤΕΙ σε ΑΕΙ του Εσωτερικού είναι μια πραγματικότητα. Αξιοσημείωτο είναι, ότι η χορήγηση υποτροφιών για μεταπτυχιακές σπουδές αποφοίτων ΤΕΙ στο εξωτερικό προϋπήρχε. Το Έργο αυτό του ΙΚΥ συγχρηματοδοτεί το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Ταμείο (ΕΚΤ).
2. ΚΕΝΤΡΑ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΚΑΤΕ)
Με το N.Δ. 652/70 (ΦΕΚ 180/τ.Α./29-08-70) ιδρύθηκαν πέντε Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΚΑΤΕ), στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και Ηράκλειο Κρήτης. Η διάρκεια σπουδών ήταν μέχρι τρία έτη, ανάλογα με τη Σχολή. Οι σπουδές στις Ανώτερες Σχολές Τεχνολόγων Μηχανικών είχαν διάρκεια τρία έτη. Τα προγράμματα σπουδών εμελετήθησαν από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ CALPOLY. Το CALPOLY (CALIFORNIA STATE POLYTECHNIC UNIVERSITY), θεωρούσε το πτυχίο του ΚΑΤΕ πανεπιστημιακής στάθμης και για αυτό το λόγο το εξομοίωνε με το Bachelor Degree. Όλοι οι Έλληνες Τεχνολόγοι Μηχανικοί, απόφοιτοι ΚΑΤΕ, που κατέφυγαν για μεταπτυχιακές σπουδές στο CALPOLY εγένοντο ασμένως δεκτοί. Ύστερα απ αυτά, την απόφαση του CALPOLY περί ισοτιμίας πτυχίων, ακολούθησαν και πολλά άλλα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας κ.α.
Τα ΚΑΤΕ Αθήνας και Θεσσαλονίκης είχαν αντίστοιχα τις εξής δομές (αναφορικά με τη τεχνολογία τροφίμων):
Ανωτέρα Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων Αθηνών
Τμήμα Τεχνολογίας φυτικών προϊόντων, τεσσάρων κατευθύνσεων
- Οπωρών και Λαχανικών
- Προϊόντων Σιτηρών
- Οίνου και λοιπών Προϊόντων Ζυμώσεως
- Λιπών και Ελαίων
Ανωτέρα Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων Θεσσαλονίκης
Τμήμα Τεχνολογίας φυτικών προϊόντων
Τμήμα Τεχνολογίας Ζωικών προϊόντων
Οι κεκτημένοι πτυχίου Σχολής ΚΑΤΕ είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν σπουδές στο τρίτο εξάμηνο ΑΕΙ αντίστοιχης ή συναφούς ειδικότητας. Στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο το πτυχίο ΚΑΤΕ εθεωρείτο ισοδύναμο με το πρώτο Πανεπιστημιακό Δίπλωμα. Η πρώτη έμπρακτη απόδειξη ισοτίμησης του πτυχίου ΚΑΤΕ με το Bachelor Degree Αμερικανικού Πανεπιστημίου, έγινε με το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας CALPOLY, προς το οποίο κατευθύνθηκαν απόφοιτοι Τεχνολόγοι Μηχανικοί, οι οποίοι στη συνέχεια συμμετείχαν για μεταπτυχιακές σπουδές, τις οποίες περάτωσαν επιτυχώς.
3. ΚΕΝΤΡΑ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ και ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΚΑΤΕΕ)
Με το νόμο Ν. 576/77 (ΦΕΚ 102/τ.Α./13-04-1977) ιδρύθηκαν τα Κέντρα Ανωτέρας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΚΑΤΕΕ), τα οποία συγκροτούν πλείονες Ανώτερες Τεχνικές και Επαγγελματικές Σχολές. Τα ΚΑΤΕΕ ανήκουν στην τρίτη βαθμίδα Εκπαίδευσης. Με τον ίδιο νόμο ιδρύονται και άλλες μονάδες μέσης στάθμης (δεύτερη βαθμίδα εκπαίδευσης), καθώς και τα Κέντρα Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΚΕΤΕ).
Με τον ίδιο νόμο ιδρύονται επίσης Ανώτερες Τεχνικές και Επαγγελματικές Σχολές, ιδιωτικού χαρακτήρα, οι οποίες διακρίνονται σε διάφορες ειδικότητες. Στους μαθητές και σπουδαστές της Ιδιωτικής Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης δύναται να χορηγείται οικονομική ενίσχυση με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομικών. Οι ειδικότητες των νέων αυτών σχολών είναι οι επόμενες:
- Τεχνολόγων Μηχανικών
- Τεχνολόγων Κλωστοϋφαντουργίας
- Τεχνολόγων Γεωπονίας και Αρδεύσεων – Δασοπονίας – Κτηνοτροφίας – Ιχθυοκομίας
- Τεχνολόγων Τροφίμων
- Στελεχών Επιχειρήσεων
- Στελεχών Γραφικών Τεχνών και Διακοσμητικών Τεχνών
- Στελεχών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας
Κάθε Σχολή περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα τμήματα ειδικότητας, τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν κατευθύνσεις εξειδίκευσης.
Οι πτυχιούχοι Σχολών ΚΑΤΕΕ υπερδιετούς κύκλου φοίτησης δύνανται να συνεχίσουν Σπουδές στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) αντίστοιχου ή συναφούς ειδικότητας, χωρίς εξετάσεις οι δύο πρώτοι κάθε τμήματος και με κατατακτήριες εξετάσεις οι λοιποί σε ποσοστό 10% επιπλέον του αριθμού εισακτέων κατά Σχολή.
Οι απολυόμενοι από Ιδιωτικές Τεχνικές και Επαγγελματικές Σχολές κάθε βαθμίδας Εκπαίδευσης έχουν δικαίωμα να προσέλθουν ενώπιον ειδικών επιτροπών για απόκτηση πτυχίου ισότιμου των αντίστοιχων Δημόσιων Σχολών.
Από την έναρξη ισχύος του νόμου Ν. 576/77 τα λειτουργούντα ΚΑΤΕ ανάγονται σε ΚΑΤΕΕ και ιδρύονται δύο νέα, τα ΚΑΤΕΕ Πειραιά και ΚΑΤΕΕ Χαλκίδας. Οι τελευταίες δύο Ανώτερες Σχολές Υπομηχανικών Αθηνών και Θεσσαλονίκης καταργούνται και οι σπουδαστές και το προσωπικό τους εντάσσονται αντίστοιχα στις Ανώτερες Σχολές Τεχνολόγων Μηχανικών των ΚΑΤΕΕ Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Τα πτυχία των Ανωτέρων Σχολών Τεχνολόγων Μηχανικών των ΚΑΤΕ και της Σχολής Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΕΤΕ) είναι ισότιμα μεταξύ τους και ισότιμα προς τα πτυχία των παλαιών Σχολών Υπομηχανικών του ΕΜΠ, παρέχοντας στους κατόχους τους τα αυτά επαγγελματικά δικαιώματα.
Με τον ίδιο νόμο, συνιστάται στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με σκοπό τον εν γένει συντονισμό καλής λειτουργίας των ΚΑΤΕΕ και καθορισμό επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους. Το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων σ’ όλες τις φάσεις λειτουργίας των Ιδρυμάτων έχει ξεσηκώσει θύελλες.
Στο ΚΑΤΕΕ Αθηνών συνεστήθει με το νόμο Ν. 576/77 Συμβούλιο Ισοτιμιών. Το Συμβούλιο αυτό σκοπό είχε την ισοτιμία Τίτλων Σπουδών και Σχολών ή Τμημάτων της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της ημεδαπής ή αλλοδαπής καθώς και της κατάταξης σπουδαστών ή πτυχιούχων σε σπουδαστικά εξάμηνα διαφόρων Σχολών. Με αποφάσεις του Συμβουλίου αυτού το πρώτο βασικό Πανεπιστημιακό Πτυχίο (Bachelor Degree) Τεχνικών Ειδικοτήτων τριετούς ή τετραετούς διάρκειας θεωρείται ισότιμο του πτυχίου ΚΑΤΕΕ αντίστοιχης ειδικότητας.
Καθορίζεται από του ακαδημαϊκού έτους 1977-78 για πρώτη φορά επίσημα ως γλώσσα διδασκαλίας και γλώσσα των διδακτικών βιβλίων και εκπαιδευτικών συγγραμμάτων η Νεοελληνική (Δημοτική), όπως διαμορφώθηκε σε πανελλήνιο εκφραστικό όργανο του Ελληνικού Λαού και των δοκίμων συγγραφέων του Έθνους, συντεταγμένη χωρίς ιδιωματισμούς και ακρότητες.
4. ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΘΕΣΜΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΗ Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση συμβάλλει θετικά στη λήψη αποφάσεων για τη χάραξη ορθής Εκπαιδευτικής Πολιτικής, παρέχοντας σημαντική εμπειρία και μεγάλη οικονομική στήριξη. Στην εποχή μας, η μάθηση δεν γνωρίζει σύνορα. Η Εκπαιδευτική Πολιτική, πρέπει να είναι από τους βασικούς στόχους, γιατί η ταχύτητα της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου δημιουργούν καθημερινά σε κάθε δραστηριότητα αυξανόμενες ανάγκες σε ικανότητες και γνώσεις. Η συμβολή της ΕΕ στην πρόοδο του λαού είναι αξιοσημείωτη. Ενδεικτικά αναφέρουμε δύο δυναμικά προγράμματα πλατφόρμες για την ανταλλαγή γνώσης, με σκοπό την ένταξη στην αγορά εργασίας. Τα ΤΕΙ επωφελήθηκαν από τα προγράμματα αυτά σε διαπανεπιστημιακές ανταλλαγές, κυρίως για πραγματοποίηση πρακτικής άσκησης ή για εκπόνηση πτυχιακής εργασίας, αλλά και για μεταπτυχιακές σπουδές. Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην πατρίδα μας, τα Πανεπιστήμια των υπολοίπων χωρών της ΕΕ, αναγνωρίζουν τα ΤΕΙ σαν Ιδρύματα Πανεπιστημιακής στάθμης, με συμπεριφορά ανάλογη προς τις διάφορες επιστημονικές δραστηριότητες.
Το πρόγραμμα LEONARDO (L/340/29-12-1994), από το όνομα της Ιδοφυίας της Αναγέννησης Leonardo da Vinci (1452-1519), με επιχορήγηση 89.7 εκατομμυρίων ECU, περιλαμβάνει πλήθος επί μέρους προγραμμάτων, όπως: PETRA (αρχική κατάρτιση), FORCE (συνεχής κατάρτιση), COMETT (κατάρτιση μέσω συνεργασίας Πανεπιστημίων και επιχειρήσεων), EUROTECNET (προώθηση προσόντων), LINGUA (εκμάθηση γλωσσών) κ.α.
Το πρόγραμμα SOCRATES (L/819/14-03-1995), από το όνομα του μεγάλου φιλοσόφου Σωκράτη (470-399 π.Χ.) με επιχορήγηση 850 εκατομμυρίων ECU, περιλαμβάνει και αυτό πλήθος προγραμμάτων και συνεχίζει δραστηριότητες παλαιοτέρων, όπως: ERASMUS (τριτοβάθμια εκπαίδευση, διαπανεπιστημιακή συνεργασία), EURYDICE (ανταλλαγή πληροφοριών), ARION (ανταλλαγή εμπειριών), COMENIUS (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σχολική συνεργασία), IMPACT (τριτοβάθμια εκπαίδευση, ηλεκτρονική πληροφόρηση), NARIC (δίκτυο πληροφοριών, ακαδημαϊκή αναγνώριση διπλωμάτων), JEAN MONNET (τριτοβάθμια εκπαίδευση, προώθηση ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης), JEUNESSE POUR L EUROPE (επαγγελματική κατάρτιση), TEMPUS (τριτοβάθμια εκπαίδευση, κινητικότητα σπουδαστών και καθηγητών) κ.α.
_____________Εδώ τελειώνει το απόσπασμα από την “Ιστορία των ΤΕΙ” του κ. ΚΩΝ. Τ. ΚΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ____________________
Οι εξελίξεις στην εκπαίδευση πανευρωπαϊκά έτρεχαν έτσι, το 2011 ψηφίστηκε, με πρωτοφανή για την Ελληνική Βουλή πλειοψηφία, ο Νόμος 4009/11 με στόχο την βελτίωση του επιπέδου των σπουδών και της λειτουργίας των Ακαδημαϊκών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Σήμερα, στα Α.Τ.Ε.Ι. λειτουργούν πέντε σχολές τετραετούς φοίτησης:
Τ.Ε.Ι. Αθηνών
Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων: Τμήμα Τεχν.Τροφίμων και Τμήμα Οινολογίας και Τεχν.Ποτών
Αλ.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης
Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων: Τμήμα Τεχν.Τροφίμων και Τμήμα Διατροφής
Τ.Ε.Ι. Λάρισας (Παράρτημα Καρδίτσας)
Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων: Τμήμα Τεχν.Τροφίμων και Τμήμα Διατροφής
Τ.Ε.Ι. Καλαμάτας
Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων: Τμήμα Τεχν.Τροφίμων
Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων(Παράρτημα Κεφαλονιάς)
Σχολή Τεχνολογίας ΄Γεωπονίας ,Τροφίμων,Διατροφής:Τμήμα Τεχν,Τροφίμων